Το μέλλον είναι μέσα μας και πριν καν το αντιληφθούμε μας μετασχηματίζει [1]. Μας αλλάζει και μας μεταμορφώνει σιγά-σιγά και σταδιακά ακόμη κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε. Το μέλλον δεν διαχωρίζεται τόσο ευδιάκριτα από το παρόν όσο νομίζουμε τα τελευταία χρόνια με την έκρηξη της τεχνολογικής προόδου. Με μια ποιητική διάθεση, θα συμφωνούσε κανείς με τον Χ.Μ.Ρίλκε ότι οι σπόροι του μέλλοντος βρίσκονται στο παρόν περιμένοντας να ανθίσουν και να καρποφορήσουν. Κι αν αυτό το μεταφέρουμε στην ανθρώπινη φύση και στον επιχειρηματικό κόσμο και τις εταιρείες, η καρποφορίας και η άνθιση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το έδαφος ή τον σωστό τόπο κατά τον Arturo Bris[2]. Είναι εύφορο το έδαφος; Είναι ευνοϊκό το περιβάλλον; Μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη ή όχι;

Για να παράγουμε ένα υγιές μέλλον πρέπει να επιτρέψουμε στον σκοπό και το νόημα του σήμερα να μπορούν να μετεξελιχτούν στο μελλοντικό όραμα και τις μελλοντικές προσδοκίες. Με άλλα λόγια, η στρατηγική χαρτογράφηση όλων των τρόπων που μαθαίνουμε, εργαζόμαστε, σχεδιάζουμε ή διακυβερνούμε πρέπει να είναι μια εκ προθέσεως συνεχής δραστηριότητα, είτε μιλάμε για εταιρείες, είτε για εκπαίδευση είτε για την δημόσια διοίκηση.

Τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται να αποκτήσουμε εκείνα τα επιχιερηματικά μοντέλλα που εναρμονίζονται με τις ρηξικέλευθες και αποδιοργανωτικές οικονομίες και μεταβάλλουν τα καταναλωτικά πρότυπα.

Τώρα πρέπει να επαναπλαισώσουμε την στρατηγική μας, τους ανθρώπινους πόρους και την οργανωσιακή μας ανάπτυξη προς ένα περιβάλλον που θα προσφέρει ευκαιρίες σταδιοδρομίας σε εκείνους που έχουν πάθος για αυτό που κάνουν και μπορούν να συνεργάζονται ψηφιακά.

Τώρα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το εμπόριο, τις κυβερνητικές πολιτικές και την αρχιτεκτονική της κοινωνίας μας ως ηγέτες, ως δάσκαλοι, ως επιχειρηματίες, ως σύμβουλοι και να αναρωτηθούμε:

1. Πόσο συχνά ασχολούμαστε με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών μας;
2. Ποιές διαδικασίες χρησιμοποιούμε για να ελέγξουμε τις επιχειρησιακές μας στρατηγικές σε σχέση με τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν;
3. Αναρωτιόμαστε συστηματικά «Ποιά είναι η επόμενη μέρα στον κλάδο μας ή την εταιρεία μας;»
4. Είμαστε από τους πρώτους που υιοθετούμε τις νέες τάσεις ή αφήνουμε να τις δοκιμάσουν πρώτα οι άλλοι;
5. Πώς μας κάνει να νιώθουμε το άκουσμα της λέξης «αλλαγή» και «disruption»;
6. Πώς ενθαρρύνουμε τους εργαζόμενούς μας ώστε να είναι «φορείς της αλλαγής» και να έχουν ενεργό ρόλο στην εξέλιξη της επιχείρησης;
7. Πώς προωθούμε την κουλτούρα επιχειρηματικότητας και καινοτομίας στον οργανισμό μας;
8. Πόσο συχνά αντιλαμβανόμαστε ότι μια πρόκληση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία ανάπτυξης;
9. Πώς αντιμετωπίζουμε τις πολύπλοκες περιστάσεις; Προσπαθούμε να τις απλοποιήσουμε ή τις θεωρούμε ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό ή αναθεώρηση της επιχειρηματικής μας στρατηγικής;
10. Πόσο συχνά χρησιμοποιούμε στην εταιρική μας επικοινωνία λέξεις με προσανατολισμό το αύριο; Ποιές είναι οι 5 πιο συχνές λέξεις ή φράσεις μας που αποδεικνύουν την εστίασή μας στο μέλλον και μπορούμε να τις βρούμε γραμμένες στα πρακτικά ή να τις ακούσουμε στις συναντήσεις;

Η πρωτοβουλία FUTURE-READY BUSINESS competition του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας (CompeteGR) καi του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΕ & ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ μαζί με την BOUSSIAS έρχονται να μας θυμίσουν ότι στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο που βιώνουμε μπορούμε όχι μόνο να επιβιώσουμε αλλά και να διακριθούμε. Έχουμε ήδη το DNA του μέλλοντος μέσα μας. Για να βγούμε κερδισμένοι, χρειάζεται να το ανακαλύψουμε. Εσείς το έχετε ανακαλύψει;

Δρ Βενετία Κουσία
Έφορος του FUTURE BUSINESS READY
Εκτελεστική διευθύντρια του CompeteGR

[1] Χάινερ Μαρία Ρϊλκε
[2] Arturo Bris, The right Place, IMD